Czy możemy go tak nazwać...
Niektórzy znawcy kina przypisywali filmowi „Zmierzch” etykietkę horroru, gdy jednak przeanalizujemy jego fabułę bez trudu dojdziemy do wniosku, że nie jest to najtrafniej dobrana kategoria. To prawda, w pierwszej części sagi pojawiają się wampiry, a ich liczba rośnie nieomal z każdą akcją filmu nie są to jednak istoty szczególnie niebezpieczne. To właśnie zniszczenia wizerunku wampira jako bestii krwiożerczej nie mogą darować Meyer niektórzy znawcy kinematografii, nie da się jednak ukryć, że ludzkie oblicze pijących krew potworów jest właśnie tym, co zdecydowało najpierw o sukcesie kolejnych powieści, a później również filmów kręconych na ich podstawie. Pytanie o to, z jakim gatunkiem filmowym mamy do czynienia jest zatem o wiele bardziej złożone niż moglibyśmy się spodziewać. Wiemy, że filmu nie można określić mianem horroru, nie jest to jednak także zwykła komedia romantyczna, a już na pewno nie można określić „Zmierzchu” jako filmu obyczajowego, który posiada wszystkie cechy typowe dla swojego gatunku. Dywagacje znawców kina światowego nie są zresztą wcale interesujące perspektywy zwykłych fanek „Zmierzchu”, dla nich bowiem jest to przede wszystkim przejmujący film o miłości.